Een paar maanden geleden kwam ik op LinkedIn een vacature tegen voor AI Training Analyst. Het Amerikaanse bedrijf Outlier was op zoek naar ‘getalenteerde schrijvers met een uitstekende beheersing van het Nederlands’. De bedoeling was dat je generatieve artificiële-intelligentiemodellen, zoals ChatGPT, ging trainen.
Ik was onmiddellijk geïntrigeerd.
En ik had allerlei vragen: hoezo trainen mensen generatieve AI? Het hele idee van AI is toch juist dat het zelflerend is? En dat het menselijke taken overneemt? Waarom heb je dan trainers nodig… Nederlandse schrijvers nog wel? Wat doen die schrijvers dan? Wie zijn die mensen überhaupt? Zou ik misschien als AI-trainer van binnenuit kunnen onderzoeken hoe chatbots als ChatGPT, Claude en DeepSeek tot hun soms wonderlijke antwoorden komen?
Ik besloot te solliciteren.
Wat er toen gebeurde lees je in De Groene Amsterdammer van deze week (met heerlijke illustraties van Kamagurka trouwens)
NB. Dit plaatje is niet van Kamagurka. Het is een (soort van) logo van Outlier: drie mensen zonder gezicht die in een moeras vastzitten. Tenminste dat is wat ik erin zie. Hoe toepasselijk.